forum spawalnicze

KeRi

cyt. "Wytłumaczcie mi dlaczego ludzie, głównie robotnicy, emeryci teraz narzekają? Przecież do 1989 roku mieli władzę robotniczo-chłopską....do 1980 roku/ wszystko było w sklepach, pomarańcze , banany, pepsi-cola, wszystko pamiętam/rocznik 1964/ i powstawało wiele inwestycji/Na uczelni pewien profesor w zaufaniu mówi mi, że od 1980 amerykańska CIA wprowadziła program âMOLEâ-kret ,polegająca na tym iż w/w instytucja zaczęła płacić w USD wysokim członkom "S" ,program ten miał zbiec się z sankcjami ekonomicznymi USA, od tamtej chwili wszystko zaczęło się psuć./Czego o tym NIE MÓWI się i NIE UCZY w szkołach? Bo w głowie mi się nie mieści coś takiego ,że naród robotniczo-chłopski posiadający władzę w swoich rękach dobrowolnie się jej zrzeka na korzyść kapitalisty-WYZYSKIWACZA- krwiopijcy. W 1970 roku zmarł mój dziadek a w 1978 moja babcia, która doskonale pamiętała przedwojenne czasy, nawet te przed I Wojną Światową. Opowiadała o właścicielach ziemskich ,którzy karali ciężką chłostą za kradzież kilku kartofli, właścicielach huty ,którzy przed bramą jednym skinieniem wybierali kilku robotników spośród kilkuset innych stojących w kilkudziesięciostopniowym mrozie. Każdy miał dziadka lub babcię i powinien wiedzieć o tym ,że w 1989 roku głosuje za bezrobociem, za uwstecznieniem ,za harowaniem od rana do wieczora!!!!? Co te służby "zadały" narodowi polskiemu, że postąpił w tak irracjonalny sposób? Co zyskał zwykły Kowalski w nowym ustroju? kilkunastoletniego Golfa III na kredyt? ,niepewność pracy i emerytury? Co czeka Cię teraz p.Kowalski p.Nowak ? Kolejny podatek od istnienia, oddychania ,oglądania światła słonecznego? Możecie mnie minusować ,ale ja pamiętam ,że czułam się bezpieczna, ludzie paradoksalnie w tamtym opluwanym dziś systemie odwiedzali się, cieszyli ,mieli plany na przyszłość i UWAGA âwszystko było w lodówce sic! a dziś...wszystkie negatywne uczucia rodem z piekła wróciły par excellence, diabeł się cieszy! Kto zyskał? nowo stworzone ELITY, GRUBE opasłe i drobne cwaniaczki oraz zachodnia finansjera rodem z Tel-A-J ,która żeruje na tkance naszego narodu. Skoro jest tak dobrze to dlaczego jest tak źle? żebranie w radiu ,telewizji na ulicach, w sklepach ,przed sklepami, na bazarach, między zmianą świateł na ulicy... dla mnie żenujące...Skoro jest dobrze to tacy ludzie nie powinni się publicznie pokazywać! A skoro jest tak źle ,to po co to wszystko było? Na NIC nie ma pieniędzy, gminy,powiaty,miasta zadłużone...warto było budować chodniki do nikąd? a dług już 40 razy większy niż Gierka??? No ale ja tylko blond mgr jestem i pewnie jestem za głupia ,żeby to zrozumieć....pomóżcie ludziska bo ja nie opowiadam się za żadną partią a wręcz uważam ,że polityka jest szkodliwa dla ludzkości w ogóle "

KeRi

weld

od zawsze powtarzam...komuno wroc

LarryPL

Wbrew stereotypowi Polacy są jednym z najciężej pracujących narodów w Europie. Statystyczny Polak według badania przeprowadzonego pod egidą OECD – światowej Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju – w roku 2010 przepracował prawie 1940 godzin. Dużo więcej niż Francuz (1591 godzin), Niemiec (1473 godziny), nie wspominając już o Holendrze (najmniej w Europie – 1435). Tylko że podczas jednej godziny swej pracy statystyczny Polak wytwarza dobra i usługi o wartości zaledwie 24,7 dolara. A godzina pracy Francuza i Niemca to odpowiednio 57,7 oraz 53,6 dolara. Nie jest to wcale europejski rekord – ten dzierży (tuż przed Luksemburgiem) Norwegia, gdzie pracuje się statystycznie 1455 godzin rocznie i wytwarza w ciągu jednej godziny równowartość 75 dolarów.

(…) zajmujemy ostatnie miejsce w Europie, i to z dużą stratą. Chyba że zaliczymy do Europy także Rosję, bo tylko tam wskaźnik wartości wytwarzanej w ciągu godziny pracy jest niższy od naszego.
Fachowo wskaźnik ten nazywa się wydajnością pracy – co nie ma nic wspólnego z potocznym rozumieniem tego terminu, instynktownie pojmowanego jako stopień wkładanego w pracę wysiłku czy emocjonalnego zaangażowania. Przeciwnie, wysoka wydajność pracy w sensie ekonomicznym jest właśnie odwrotnie proporcjonalna do potocznie rozumianej pracowitości. Im praca jest mniej wydajna, tym więcej trzeba w nią wkładać wysiłku, tym bardziej się nią umęczyć i umordować, tym więcej czasu poświęcić. Widać to i w powyższych rankingach: narody, które pracują najwydajniej, mogą sobie pozwolić na to, by pracować krócej. A Polacy – co jaskrawo widać – i tak muszą pracować znacznie więcej, niż im pozwala kodeks pracy, podczas licznych przysługujących z łaski władzy dni wolnych.

O to – odpowiem od razu – że powyższe fakty uważam za jeden z najbardziej dobitnych dowodów, iż od lat żyjemy w wielkim propagandowym kłamstwie, zupełnie tak samo jak w peerelu. Szeroko rozumiana władza – rozumiem pod tym pojęciem nie tylko bezpośrednio rządzących polityków, ale i służące im elity medialne, naukowe, artystyczne etc. – zachłystuje się sukcesami III RP. Przy każdej okazji powtarza, że obecna Polska, po 20 latach tzw. transformacji ustrojowej, jest „najlepszym państwem polskim, jakie kiedykolwiek istniało”, „największym historycznym sukcesem Polaków”, „liderem i wzorcem wzrostu gospodarczego”, „zieloną wyspą na morzu światowego kryzysu”, a nasze reformy i dynamiczny rozwój stanowią obiekt podziwu całej Europy i świata. Wpływowe media dzień w dzień wbijają Polakom w głowy bezkrytyczny, by nie rzec wprost – barani entuzjazm dla władzy, jej dokonań i ogólnego kierunku, w którym się posuwamy. Kto zgłasza wątpliwości, jest albo wyciszany, spychany do niszy, albo publicznie poniżany jako „pisowiec”, „moher” i „oszołom”, wyszydzany i ośmieszany. A jeśli nie można mu łatwo odmówić fachowej wiedzy i znajomości spraw, o których mówi, próbuje się go albo przekupić, albo zastraszyć. Krzysztof Rybiński, były wiceprezes NBP (za kadencji Leszka Balcerowicza) i jeden z najprzytomniejszych polskich ekonomistów, opowiedział nawet o tym publicznie: gdy zaczął krytykować posunięcia rządu, najpierw zaproponowano mu lukratywną posadę za publiczne pieniądze, a potem postraszono wyrzuceniem z pracy żony. Ale do świadomości większości Polaków, którzy jedyną wiedzę o świecie czerpią z telewizji, jego opowieść nie miała szansy się przebić.

Najniższa w Europie wydajność pracy oznacza po prostu najgorszy w Europie bałagan i korupcję. Najwięcej biurokratycznych absurdów, najdłuższe i najgłupsze procedury, najściślejsze reglamentowanie wolności gospodarczej przez rząd, samorządy i korporacje zawodowe, największą rzeszę darmozjadów, których utrzymanie obciąża publiczne finanse, a z których działalności nie ma żadnego pożytku... A także najniższą jakość strategicznych decyzji, podejmowanych przez różnych pociotów i kolesiów władzy, którzy postanowili „sprawdzić się w biznesie”. I najniższą jakość odpowiedzialnych za państwo elit, kierujących się wszystkim, tylko nie dobrem kraju.

Rafał A. Ziemkiewicz - Myśli nowoczesnego endeka (wyd. 2012)

maksiu · Dołączył: 05 Mar 2013 Posty: 13 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

No własnie wszyscy wiedza jak jest, ale nic nie próbują robić..

kylon

jak nie próbują jesteśmy na każde skinienie za najniższa krajowa

palnik12

Dosłownie na każde skinienie, nie tylko w kraju, ale także za granicą.